Vanmorgen ging om 06.15 de wekker, had niet echt lekker en veel geslapen en had ook nog eens best een kater. Marcél moest gisteravond naar een casa particular omdat het hostel vol zat dus die kwam me om 07.00 ophalen. We moesten ruim een kwartier met backpacks lopen naar hotel Inglaterra, onderweg kocht ik een flinke hoeveelheid water en een discutabel broodje. Om 07.45 vertrok de bus naar Vinales, keurig op tijd. De bus was comfortabel, nieuw met grote stoelen en zeer opzwepende muziek met videoclips van de 90ies/zero’s, van Ricky Martin tot dj Jean, het kwam allemaal voorbij. Het was behoorlijk koud maar daar had ik gelukkig op gerekend met mijn dikke sjaal/deken/stranddoek. Pas om 09.00 verlieten we de stad omdat we eerst nog meer mensen op moesten halen. De rit was ongeveer 2,5u, onderweg hebben we nog een stop gemaakt om mangosap te drinken. Aangekomen in Vienales werden we buiten de bus besprongen door mensen die hun casa verhuurde. Enrique, de eigenaar van het hostel waar ik sliep had voor Marcél en mij al een casa particular (bij mensen thuis) geboekt.
Ik was zo moe en het was zo heet dat ik het al vrij snel zat was met mijn backpack. Na een paar keer de weg vragen kwamen we uiteindelijk aan. Mensen hier spreken over algemeen geen woord Engels. De eigenaar van de casa liet ons de kamer zien en bracht ons vervolgens ergens anders heen, geen idee waarom maar het was in ieder geval een prima kamer. Ik was zo moe van de nachten in het hostel en mijn reispil dat ik meteen wilde dutten. De casa mama maakte ondertussen de lunch en wekte ons toen het klaar was. De lunch was meer dan prima en heel veel, tot nu toe sterf ik hier nog niet van de honger haha. Na de lunch was ik nog steeds kapot dus ging weer slapen. Zo heb ik de middag doorgebracht. Blijkbaar was het echt even nodig. Het was ook echt heeeel erg heet, bijna niet te doen. Rond 17.00 stond ik op en ging ik douchen. Daarna gingen we samen de ‘stad’ in, Vienales is een straat met veel toeristen, eigenlijk bijna geen plaats te noemen. We zijn ons gaan oriënteren wat er allemaal te doen was en hebben uiteindelijk een paardrijdtrip geboekt bij Villa los Reyes voor de volgende ochtend om 08.00. Volgens de lonely planet moest je een keer gegeten hebben bij Cocinita del Media. Dat bleek heel lekker te zijn en één van de weinige authentieke Cubaanse restaurants in de straat. Na het eten waren we allebei doodmoe en we moesten vroeg op dus gingen terug naar de casa. We hadden een goede timing, nét na een bizarre regenbui liepen we terug. Buiten zaten twee andere backpackers die vroegen of we rum kwamen drinken. Om de variatie in mensen er een beetje in te houden namen we dat aanbod aan, ik heb nog nooit zoveel rum gedronken als hier, het kost ook echt niets. De jongens bleken een Duitser (die eruit zag als een Cubaan) en een jongen uit IJsland te zijn (met maar 330.000 mensen een zeldzaamheid om te ontmoeten tijdens het reizen, mijn eerste keer in ieder geval). Onafhankelijk van elkaar reisden ze twee maanden door Cuba. Vooral de jonge Duitser van 19 had het hoogste woord en had al allerlei avonturen meegemaakt, heerlijk om even gewoon te luisteren ipv te praten. Na een tijdje kwam er een Nederlands stel langslopen. De IJslander vroeg of ze ook rum kwamen drinken en zo zaten we ineens met z’n 6-en in schommelstoelen in een Cubaans straatje over het leven te praten, sigaren te roken en rum te drinken. Het stel woonde in Culemborg en kwam uit Veghel, kleine wereld! De jongens en het stel gingen uit maar om 23.00 vond ik het wel even mooi geweest en ging heerlijk slapen. Nadat ik mijn casa mams uit bed had gehaald om de airco te maken kon ik heerlijk slapen.
Leave a Reply