Paardrijden en gezelligheid in Vienales

Dat heerlijke slapen was meer een droom, volgens mij werkte die airco amper dus was het alsnog stikheet. Marcél is niet echt een fan vroeg opstaan maar met het argument dat als je ’s middags op z’n paard zit je dan doodgaat had ik hem overtuigd. Om 06.15 stond ik redelijk fris en fruitig langs mijn bed en om 07.00 stond het ontbijt klaar wat onze casa mama had gemaakt. We kregen roerei, vers fruit, brood, ham/kaas, koffie en sap, helemaal niets mis mee.
Met het buikje rond liepen we naar Villa los Reyes waar een stoere cowboy ons stond op te wachten. Ik kreeg het paard Mojito en omdat we best vroeg waren waren er nog geen andere toeristen (aanrader!). Het uitzicht over de valei was prachtig en we waren slechts met z’n drieën om ervan te genieten! De eerste stop na ongeveer 1,5u was bij een boerderij waar ze tabaksplanten drogen. Na een uitleg over het proces hebben we er 1 geprobeerd, hij doopte hem eerst in honing en dat was lang niet zo vies. We hebben er een aantal gekocht en gingen ons paard weer op richting een grot. Voor 2 peso’s pp kregen we een tour in de grot zonder licht, met alleen een zaklamp (het was echt zwart donker) naar een bron met water met een grapjas van een gids, not! Ik voelde niet echt de behoefte om erin te duiken en ik besefte me ook weer dat ik geen fan van grotten ben. We hebben uren gelopen met af en toe een mini drafje (mojito was een sloom paard). Na ruim 3u gingen we limonade drinken op een prachtige plek. We kregen wat uitleg over de koffie die gemaakt werd. Uiteraard wilde ze deze ook verkopen, echter waren ze totaal niet opdringerig zoals in andere landen, gelukkig! We eindigden de tour na 4 uur op organische boerderij waar ik lunchte met Coco Loco (rum en limoensap uit een kokosnoot) en tortilla jamon (tosti met omelet en ham). We raakte aan de praat met een Nederlander en een Duitser waarmee we kletsten over de aflevering van opgelicht in het buitenland en reisverzekeringen haha. Daarna boekten we de bus naar Cienfuegos voor vrijdag en kochten we water en ‘snacks’ voor de 8 uur durende bustrip. De ‘supermarkten’ hier zijn een hele beleving, er ligt overal eten (kip open en bloot ongekoeld) en ze krijgen maar af en toe een lading van iets binnen waardoor de rijen heel lang zijn en Cubanen nooit weten wat ze kunnen gaan kopen.
Eenmaal terug in de casa had ik zeer veel behoefte aan een douche. De Duitser Jacob en IJslander Tony zaten weer als twee oude mannetjes buiten. Er kwamen nog twee Duitse meisjes bijzitten en het Nederlandse stel kwam weer langs. Met hen hebben afgesproken morgen fietsen te huren. Einde van de middag had ik even behoefte aan wat rust dus ben heerlijk op bed gaan schrijven. Die rust duurde niet heel lang want al snel was het weer zoete inval en mijn slaapkamer ligt aan de voortuin waar iedereen in opa stoelen zit. We hadden nu ook een Luxemburger die joinde en iedereen nam ingrediënten mee voor een gezellige avond, munt, rum, limoen, ijs en sparood van het Nederlandse stel, Marcél had rum en cola en ik had limoensap, rum en muziek, Jacob de Duitse ‘mountain rescue-er’ had mango’s die hij ons voerde en onze casa mams had suiker, zo konden we mojito’s en Cuba libres maken. Met z’n allen zijn we de ‘beste pizza’ van Cuba gaan eten. Het was weer een zeer gezellige avond maar op het moment dat er een verhitte Trump-Clinton discussie plaatsvond vond ik het weer mooi geweest. Ik ging braaf om 23.15 naar bed want morgenvroeg zou Marcél gids in de buurt gaan spelen als we fietsen gingen huren.