The city in the jungle: Manaus

Heb een uitstekende nacht gehad van 20.00 tot 07.30, op een uurtje wakker zijn en facetimen met Paul om 04.00. Mams nacht was minder plezant, maar ze voelde zich wel fit. Bedankt voor de reacties over werelddekking, maar dat hadden we allebei al aan staan. Paps heeft nu het vermoeden dat het aan onze chips kon liggen dus dat gingen we uitzoeken. Ontbijt was super met veel vers fruit, bananencake en heel veel zoete dingen. Niet mams ding, wel het mijne!
Om 09.00 werden we opgehaald door onze gids Hedgy, een smilende Brazilaan met een Amerikaans accent, die ons ook van het vliegveld haalde gisteren. Het begon al goed toen hij zei: “You’re 17 right?”, haha ben gelukkig maar 8,5 jaar ouder dan dat ;), ongelooflijk toch altijd! Hij ging ons de stad laten zien vandaag, een beetje geschiedenis: Manaus is een gemeente en de hoofdstad van de staat Amazonas in Brazilië en telt ongeveer 2 miljoen inwoners. Omstreeks 1650 was Manaus niet meer dan een tentenkamp aan de Rio Negro van waaruit jacht werd gemaakt op indianen voor de slavenhandel. In 1669 bouwden de Portugezen een fort, São José da Barra, om zich te beschermen tegen een Spaanse invasie langs de rivier de Amazone. In 1832 kreeg de nederzetting het statuut van “vila” en droeg het de naam Manaus, genoemd naar de indianenstam Manaó.
Manaus werd belangrijk op het einde van de 19e eeuw wanneer de rubberhandel de stad fabelachtige rijkdom verschaft. Het uit 1896 daterende neoclassicistische operagebouw Teatro Amazonas waar we de tour zijn geëindigd staat als schoolvoorbeeld voor de uiting van die welvaart. In 1913 stortte de rubberprijs in en verarmde de stad. Sinds 1967 heeft de stad het statuut van economische vrijhandelszone en vindt de industrie terug zijn weg tot diep in het Braziliaanse Amazoneregenwoud. Er wordt petroleum geraffineerd en noten en exotisch hout worden verhandeld. De Amazone is tot Manaus bevaarbaar voor zeeschepen tot 5000 brt. Tijdens het Wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië was Manaus een van de gaststeden. 
We begonnen met een ritje over de nieuwe 4km lange Ponte Rio Negro brug. Deze brug was bedoeld om de stad uit te breiden en de tijd te verkorten. Met Ferry deed je er inclusief wachten 6 uur retour over. Daarna gingen we naar een net geopend park Parque Rio Negro, het oude stadhuis met daaromheen de oudste straat en het oudste hotel van Manaus. Delen van de stad zijn vervallen, maar ook grote delen zijn heel mooi bewaard gebleven/gerestaureerd. We kwamen nu dieper downtown en gingen met behulp van Hedgy weer geld proberen te krijgen bij een bank. Het was payday dus bank of Brazil stond vol met Brazilianen die hun cheque daar gingen innen. Wij gingen nu voor een internationale bank, Santander en wonderbaarlijk genoeg werkten al onze kaarten. Met een gerust gevoel gingen we naar de bananen en vis markt in de Mercado Municipal uit 1882. Dit gietijzeren marktgebouw ligt aan de rivier en is gebaseerd op de Parijse Les Halles, het was wonderbaarlijk schoon en leek niet op de vieze Aziatische markten die ik ooit zag. Het water is wel momenteel op z’n hoogst waardoor delen van de stad zijn ondergelopen en ze met pallets bruggen bouwen. 
 We eindigde de tour bij het wereldfameuze operagebouw Amazonetheater (Portugees: Teatro Amazonas). Het bouwwerk werd ontworpen door de Italiaanse architect Celestial Sacardim. De bouw duurde in totaal 17 jaar en is gemaakt van materialen uit Alsace, Glasglow en Italië. We hadden Hedgy gevraagd voor een gezellig lunch tentje met een mooi view, uiteindelijk zette hij ons af in een buitenwijk bij Banzeiro. Geen idee wat we konden verwachten maar het had zeker geen view. Na een beetje Googlen binnen (ze hadden zelfs wifi) bleek het het beste restaurant van Manaus te zijn. Overal hingen prijzen aan de muur en van de ruim 3000 restaurants op Tripadvisor was het nummer 1. We hebben er uiteindelijk ook echt overheerlijk gegeten. Hedgy had de gebakken vis tambaqui aangeraden, een vis met botten en deze was echt super! Geserveerd met gebakken banaan en nog meer lekkere dingen. Hierna hadden we zin in een middagdutje wat voor mij van 15.00 tot 17.00 heeft geduurd. Toen ging ik dit dit hele verhaal schrijven en ik zag dat het helder was dus probeerde in ons hotel zo hoog mogelijk te komen voor het uitzicht. Hoger dan de 12e verdieping kwam ik niet, maar het was een prachtig uitzicht over de stad met de brug en het stadion. Om 17.45 rende ik weer terug omdat toen de zon onderging waarna hij onder de wolken verdween, schitterend uitzicht! 
Voor ons diner wilden we naar een amazone restaurant in de buurt maar na 10min lopen voelden we ons toch niet helemaal senang in onze buurt. We zijn het shoppingmall binnengegaan en hebben daar onder de tl buizen bij een ‘italiaan’ gegeten. Gelukkig zaten we nog vol van vanmiddag want van bijvoorbeeld buffelmozarella hadden ze geen kaas gegeten. Daarna gingen we op zoek naar een supermarkt omdat we morgen om 06.00 opgehaald worden en er dan nog geen ontbijt is. We konden niks vinden dus ik moet het met kokoskoekjes van de Shell doen. 

Vanaf morgen is de kans groot dat we tot en met 26 juni ’s morgens vroeg geen internet of telefoonbereik hebben. Morgen beginnen we namelijk aan onze 6nachten jungle over de Amazone.