De elektriciteit bleef maar uitvallen vannacht waardoor het qua hitte echt niet te harden was. Net als gisteravond deden we bij het ontbijt weer een poging om met het personeel te communiceren. Je maakt niet vaak mee (in luxe hotels) dat ze echt geen enkel woord Engels spreken, zelfs geen woorden als tea of wine. Blijkbaar is deze lodge pas 1,5 jaar open maar een cursusje zou niet verkeerd zijn.
Vanmorgen om 08.00 hadden we een trip naar de jungle. We gingen met het Engelse stel de speedboot op. Ze hadden duidelijk weinig jungle ervaring aan hun outfits te zien. Hij had een witte polo aan en zij een soort kleurrijk broekpak met allerlei open vakken en een bloemenschoudertas. Ik heb wel eens bijzondere keuzes, maar dit was extreem. Hij was bang voor water dus droeg als enige zijn reddingsvest. Het hotel had ons bakken vol eten meegegeven want we zouden onderweg lunchen. Het was ongeveer een uur keihard varen dus best een eindje weg.
Wij doken de jungle in met Aninas, het stel en nog een klein reuzensterk en lenig indiaantje (hij leek een beetje op onze gids New uit Laos). Een andere man ging weg met de boot naar wat bleek onze lunchplek. Bij aankomst vroeg mams meteen weer een wandelstok die ze handig met een machet voor haar fabriceerden. Het was een leuke pittige tocht, we gingen door grotten, beekjes en obstakels, niet zoals de jungle ‘wandeling’ op de Tucano. De gids gaf aan dat dit deel van de jungle van de lodge was om dieren te beschermen en het kappen van hout te voorkomen. Ze hadden hier met een groep wel eens een Jaguar met een baby gezien. Wij zagen onderweg we een king vulture, een gigantische gier waar Aninas over vertelde dat dat heel bijzonder was. Zij als indianen zagen die misschien 4x in hun leven. Ze maakten ook allerlei dingen voor ons van palmbladeren: armbandjes, een vogel, een sprinkhaan, een kroon, waaiers. Heel creatief! Ze hebben meteen mams tot queen of de jungle gekroond.
Na urenlang doorstappen en aangevallen te zijn door mieren begon ik aardig honger te krijgen, ik had gelukkig nog een sultana in mijn tas en Aninas gaf me een stukje brood. Het Indiaas/Engelse meisje bleek een pittige tante en een lief meisje, ondanks haar outfit miepte ze nergens om. Haar gigantische man daarentegen is een ongelooflijk saaie dibbes die haar nergens mee hielp en niet eens op sommige stukken haar onhandige tas droeg.
Om iets na 12.00 kwamen we bij de rivier bij een huisje aan. Daar had had de bootmeneer heerlijk voor ons gekookt: rijst, tambaqui, gebakken banaan, tomatenprut en maniokbloem natuurlijk. Mensen in de amazone eten bij álles maniokbloem (een soort gemalen cassave). Het koude biertje erbij maakte het helemaal af. Daarna stond ons iets verrassends te wachten. Ze hadden in het huisje hangmatten opgehangen en terwijl zij gingen opruimen, zwemmen en freubelen met die palmbladeren gingen wij in die hangmatten even een heerlijk dutje doen! Rond 14.00 vertrokken we weer, een uur terug richting de lodge waar we direct onder een heerlijke douche doken! Ik probeerde daarna op de wifi maar dat werkte niet, allemaal niet zo stabiel hier.
Na nog een dutje werkte het wifi weer dus heb ik deze blog voor de zekerheid maar vast geplaatst. Om 18.00 gaan we nog kaaimannen spotten, ik zal morgen laten weten of dat is gelukt!
Leave a Reply