We stonden vanochtend om 7.15 op om te gaan hiken rond 8.30, het zou een uur lopen zijn naar de Todra Kloof en we moesten het pad langs de rivier volgen. Al snel kwamen we erachter dat het iets minder duidelijk was dan verwacht toen twee dames ons over verschillende rivieren heen hielpen en ons de weg wezen. Het pad bleek niet echt een duidelijk pad en we waren behoorlijk aan het zoeken en klouteren. Er waren uiteraard geen anders toeristen, maar af en toe een local die ons weer op weg hielp. Na ruim een uur lopen kwamen we erachter dat we nog niet eens halverwege waren en we moesten ook nog terug. We liepen toch nog verder maar op een gegeven moment kwamen we echt nergens meer op een pad en twee kindjes die geen Frans spraken konden ons ook niet helpen. Ik heb ze een mentos gegeven en toen vond ik het mooi geweest en besloten we om te draaien. Na ruim twee uur waren we weer in het hotel, het was een prachtige route langs de rivier door de palmbomen, alleen jammer dat we niet tot de kloof kwamen.
Na een douche en nadat we alles voor de woestijn vanavond hadden ingepakt namen we de auto naar die kloof. Het was het meest toeristische tot nu toe, busjes vol Japanners en overal Marokkanen die je spullen probeerden aan te smeren, geen fijne plek. De kloof zelf was prima maar we vonden gisteren veel mooier!
Om 12.15 begon de trip naar de Sahara, we reden naar Tinejdad waar we samen voor €6,- hebben gelunched bij El Khorbat. Een echt droog stoffig woestijnstadje waar het met meer dan 40 graden écht warm is. Heel anders dan de luxe verzorgde steden die gister in de woestijn opdoemde. Net na het eten werden we aangehouden, een zeer vriendelijke Engelssprekende agent die onze papieren en rijbewijs wilde zien. Allemaal prima dus dat ging soepel! Hoe verder we kwamen hoe meer het echt woestijn werd met zijn verraderlijkheid, zandstormen en regenstormen waarin je helemaal niets zag wisselden elkaar af.
Om 4u kwamen we in Hassilabied aan waar we op zoek moesten naar Dar mahaba. En ohhh wat was het heet. Daar moesten we om half 7 op de kamelentocht vertrekken dus we waren behoorlijk te vroeg. We konden Dar Mahaba eerst niet vinden en gingen naar Nasser Palace om weg te vragen, een ijsje te eten en cola te drinken. Dar Mahaba lag ernaast maar daar zagen we niemand, het zag er sowieso vreselijk uit dus we keerden terug naar Nassar… tot Hassan ons kwam halen. Hij nam ons mee naar de kamer waar we onze bagage konden droppen en morgenvroeg konden douchen. Hij gaf ons Marokkaanse thee en we kletsten wat over kamelen om de tijd te doden. Hij vertelde dat het niet echt ideaal weer was, veel wind en bewolking maar hij hoopte dat het nog bij zou trekken. We moesten wachten op nog 4 andere mensen. Twee stellen, twee Spanjaarden en twee polen vervoegden onze groep en om half 7 klommen we op de kameel en reden een uur lang tot het tentenkamp. In het tentenkamp zaten ook nog 5 Koreanen.
Helaas was de zonsondergang door de bewolking niet zo mooi, maar we vermaakten ons met 1 half ritje sandboard en de rust op de duin. Daarna was het tijd voor koekjes en thee. Ik was echt doodmoe van de lange dag en de hitte, maar het avondeten liet lang op zich wachten. Qua hoeveelheid was het weer ongelooflijk, eerst soep, toen salade, toen rijst met auberginepuree, toen een gigantische tajine met kip en ook nog fruit als toetje. Ik hoopte dat ik toen eindelijk naar bed kon, maar nee. Haha we kregen ook nog live berbermuziek en iedereen moest mee dansen, wat een feest ;). Wij hebben ons redelijk snel van de dansvloer afgemaakt, net als de Koreanen, maar de Spanjaarden moesten zittend op hun knieën meedoen aan een soort berber ritueel, vrij ongemakkelijk haha. Mam en Marian, ik zie jullie hier al helemaal gaan in oktober ;). Mam rennend van de dansvloer en Marian swingend op het tapijt. Daarna werd eindelijk ons bedje, buiten onder de sterrenhemel, klaargemaakt en konden we aan de hete nacht beginnen.
Ik kan me voorstellen dat het er echt prachtig is. In het evht natuurlijk nog veel mooier dan op de foto.
Wat een prachtige foto’s. Ik verheug me nu al oo onze tocht in de woestijn in Oktober. Leuk dat ik nu al weet wat me te wachten staat.
Even je Marokko verhalen teruggelezen 🙂 3 september vertrek ik (zo,n beetje in dezelfde tijd als jullie vorig jaar) en ga ik o.a. ook op die kameel 🙂
Zin in, ook al had ik (gezien de huidige verzengende hitte hier) liever oktober of nog ietsje later gekozen.