De nacht op de plank was pittig, ons busje in Nieuw Zeeland was er niks bij. Paul is zelfs in zijn lakenzak gaan liggen zodat hij OP het dekbed kon liggen. Heel fijn ook dat er om 5.30 een markt werd gestart onder onze kamer met enorm veel lawaai en getoeter. Om 8.00 deden we een poging om ontbijt te scoren nadat Paul behoorlijk last kreeg van reizigersziekte. Toen we beneden kwamen bleek dat de hotelman al buskaartjes voor ons had geregeld voor de bus van 13.50, hij zou ook vervoer naar het station regelen en we kregen zelfs nog wisselgeld, er bestaan nog goede behulpzame mensen op de wereld… 😉
Vervolgens konden we uiteraard niets ‘normaals’ voor de buik als ontbijt vinden in deze vieze ghetto wijk, dus het werd een zoet broodje, notenkoekje en wat fruit. Terug op de kamer hebben we ons dekbed dubbel gevouwen om op te liggen en zijn we heerlijk nog even tot 10.00 in slaap gevallen.
We namen deze dag om om echt even helemaal niets te doen, om 12.00 checkten we uit en liepen naar een schattig tentje in de buurt om te lunchen. Er zaten drie restaurantjes met Europese inrichting en Engelse teksten op de muur, we hoopten dus dat ze wat Europees te eten hadden (mijn buik was inmiddels ook een beetje overstuur). De eerste tent bleek dicht, de tweede had geen koffie en geen plaatjes en de derde had alleen geen plaatjes. Uiteraard sprak niemand een woord Engelse Met ons point it boekje probeerden we koffie, fried rice en groenten te bestellen, maar dat bleek een hele onderneming. We kregen uiteindelijk witte rijst en een prutje van brocoli, wortel, champignons, garnalen en visballetjes, gelukkig was het overheerlijk en het smaakte heel gezond. Paul werd alleen misselijk van de man aan de tafel naast ons, we zaten echt in een normale nette tent en nog bleef hij op de grond rochelen en andere extreem ranzige geluiden maken.
We waren hierna nog niet helemaal verzadigd, dus hebben we nog, door de stromende regen, een stuk cake gekocht waar we vanochtend ook ons zoete broodje hadden gehaald. Daarna werden we keurig afgezet bij het station. Het regende echt zo hard, onze voeten waren helemaal vies en nat! De busreis verliep verder soepel, we kwamen zelfs een half eerder dan gedacht aan op Shanghai South Bus station en daar zat ook een metro bij. We namen lijn 3 en 10 naar Shanghai zoo, in de buurt van het vliegveld waar we vanavond zouden slapen.
Het regende dat het goot, al de hele dag dus om naar het hotel Baolong Homelike (Hong Qiao branch) te lopen hebben we zelfs onze regenzakken om de backpacks heen geknoopt. Gelukkig verliep dat allemaal soepel, we hebben een prima schone kamer met alle faciliteiten, echt een vliegveldhotel. Helaas sprak ook hier de receptioniste geen woord Engels, ongelooflijk vind ik dat voor een hotel.
Toen we wilden gaan eten besloten we te kijken of er toevallig iets westers in de buurt was. Het regende nog steeds, we zaten in een onboeiende buurt dus dan konden we eens uiteten wat langer dan 10min duurden. Op Tripadvisor vonden we op 400 meter afstand het restaurant Genève (Zwitsers eten). Paul bestelde een burger en ik een gerookte zalm pasta asperge salade, dus top, net waar we zin in hadden, heerlijk met wijntjes erbij! In dit restaurant hebben we meer westerse mensen bij elkaar gezien dan in heel afgelopen twee weken! Het zag eruit als typisch een expat restaurant, maar het was lekker om zo even echt uiteten te gaan.
Van teveel goeds komt altijd iets slechts, terug in het hotel bleek dat ik ons tasje met paspoorten in het restaurant had laten liggen. Dood de regen renden we terug en godzijdank lag alles bij de bar. We zijn ohhhh zo blij dat ik zo stom was in een tent als deze en niet ergens op straat bij plastic stoeltjes.
Het was al slecht weer, maar daar kwam toen ook nog onweer bij denk ik. Gelukkig dat er inderdaad ook nog eerlijke mensen zijn.
Grotejes en kus pappa.