Nou die beestenboel is hier is minder maar nog een groot nadeel. Je wordt ’s ochtends (als je geluk hebt) wakker en je moet naar het toilet. Het is zowel binnen als buiten ijskoud dus je moet je warm aan gaan kleden, schoenen aan en naar buiten. Om
vervolgens daar in de kou (op oma’s wc was het warmer) op een middeleeuws gat te gaan zitten. Zo begon mijn ochtend… Hij werkt nog leuker toen ik alle vleermuizenstront van de banken en tv moesten zuigen en mijn lievelingsmoment was om me te wassen zonder fatsoenlijke straal in een ijskoude badkamer. Heeeeerlijk zo’n vrije dag ;)! Tot 12uur heb ik vanalles geregeld en pogingen gedaan tot want internet viel de hele tijd weg. Daarbij ben ik gevallen omdat het afstapje tussen woonkamer en keuken afbrak.
Het was een mooie dag dus na de lunch dacht ik, ik doe eens gek, ik ga wandelen. Buiten kwam ik de buurman tegen en die zou me weg wijzen naar Danielle. Ik realiseerde me niet dat wij op de top van een heuvel in het bos zitten, maar zij ook en dat is niet dezelfde heuvel. De buurman liep het steile stukje mee naar beneden en wees toen ongeveer de weg. Nadat ik halverwege de berg was, en al dood moe, waren er opeens twee paden en ik had geen idee welke ik moest nemen. Daarbij was ik water vergeten, het zag er niet naar uit dat ik er snel zou zijn en dan moest ik ook nog terug. Ik besloot om te keren en toen viel ik, hard op mijn knie (ja voor de tweede keer). Dat was de druppel, ik probeerde in te schatten waar ons huisje zich bevond. Dit betekende omhoog turen naar een steile helling met alleen maar planten en bos. Ik begon te zoeken naar een begaanbaar stukje om te klimmen. Nu ben ik niet bepaald het wandeltypje, maar al helemaal geen klimgeit dus ohh wat had ik spijt. Ik zocht een stok en klom/liep steeds een stukje verder. Ken je het gevoel dat je denkt dat je bijna boven bent, maar dat er dan toch nog een steil stuk komt? Nou die bleven maar komen! Onderweg zag ik wel onder een rots een familie egel maar dan met hele dikke stekels. Op een gegeven moment zag ik EINDELIJK ons huisje, ik had het niet eens zo verkeerd ingeschat. Maar ik was dood op en als ik nog eens ga wandelen op een vrije dag, zal dat in Hobart zijn, op de weg.
Rond half 2 zat ik weer in mijn huisje en ik had geen idee wat te doen. Toen belde Danielle dat Paul een Australische bankrekening moest hebben. Dus ben ik naar Huonville gereden om daar een rekening te openen, nu krijgt Paul daar voortaan op betaald. Daarna ben ik daar boodschappen gaan doen en nu wonen hier in de buurt blijkbaar veel Nederlanders want ze hebben een Nederlandse schap vol beschuit, drop, gevulde koeken etc. Uiteraard tegen een fikse prijs maar voor hardwerkende Paul heb ik toch maar zijn geliefde gevulde koeken meegenomen.
Paul zijn dag was fris maar goed, de bergtoppen zijn besneeuwd en dat geeft een prachtig uitzicht vanaf de weg waar hij aan het werk was.
We hadden pompoensoep, maïskolven, worstjes en aardappels als diner dus dat was weer een godenmaal voor onze begrippen. Na het eten zijn we naar Albert en Danielle gegaan om te douchen en wat dingen te regelen.
P@J Als ik het zo lees denk ik dat jullie ondanks het hans en grietje huisje beter een ander leuk huisje kunnen opzoeken. Die vleermuizen raak je niet kwijt het koude water ook niet. De plee zal niet beter worden en zo zullen jullie nog wel een paar andere argumenten hebben om te verhuizen.Ik wist niet dat paul ook als politie agent is ingehuurd.
Xxxen de groetjes de K@tjes(Was ik vergeten)