We werden om 06.30 opgehaald door een blije chauffeur in 4×4 mitsubichi omgebouwd naar 16 persoonsbusje. Van Noosa moesten we naar Rainbow Beach rijden wat ongeveer anderhalf uur was. We namen een leuke binnendoor route waarin hij uitleg gaf over de mango bomen, macademia boerderijen, dennenbomen en kangoeroes die we onderweg tegen kwamen.
In Rainbow Beach bij Inskip Peninsula namen we de pont naar Fraser Island, dat was maar 10minuten, maar onderweg zagen we wel dolfijnen om ons heen zwemmen. Vanwege de hoge vloed (de hoogste van het jaar) konden we het eerste deel van de weg op Fraser niet over het strand. We moesten blijkbaar de meest vreselijke ‘weg’ op Fraser Island nemen, de Minersroad. Deze was behoorlijk hobbelig inderdaad. Vanaf daar kwamen we aan op 75mile beach, waar je, net als op sommige andere stranden in de buurt, maximaal 80 k/ph mag en als officiële weg wordt gezien. Om 09.45 stopten we bij een klein zoetwaterriviertje op het strand voor de Morning Tea. We waren wel toe aan een bakje koffie met een koekje.
We gingen weer landinwaarts bij Eurong, we reden door blackbutt forest naar Central Station. Daar kregen we een tour door het regenwoud, langs de eeuwenoude bomen en de kraakheldere rivier. Om 12.00 gingen we een uurtje chillen en zwemmen in Lake McKensy, een prachtig helder water meer met witte strandjes eromheen. Ondertussen werd de lunch bereid, waarna we konden kiezen tussen steak, vis of garnalen met een worstje. Ook werden er volop salades en fruit aangeboden en dat in combinatie met onbeperkt bier/wijn/fris werd dat een heerlijke lunch.
Na de lunch maakte Irene mijn grootste angst mee, namelijk op de wc een spin groter dan een vuist. Ze rende naar buiten met haar broek op haar enkels en na een kwartier was ze nog aan het trillen. Waarschijnlijk was ik het eiland af gerend, echt afschuwelijk! Verder heeft Irene bijna de hele dag in de bus geslapen, haha wat een behoorlijke prestatie is over zo’n hobbelige weg met alleen maar heel diep zand.
Om 13.45 deden we een route die ze nog niet hadden gedaan. Dit om vertraging achter vastzittende auto’s te voorkomen. De route duurde iets langer maar ging prima. Onze chauffeur gaf onderweg de hele dag enorm veel uitleg over het eiland en alles wat we zagen. Om 15.00 kwamen we weer aan op het strand, zagen op de valreep nog een Dingo en nu konden we helemaal naar de pond terugrijden over het hardere strandzand. Een half uurtje later namen we de pont terug naar mainland en ook nu zagen we dolfijnen, super tof!
Bij Rainbow Beach gingen we weer met de auto het strand op. Daar zag je bergen met meer dan 70 kleuren zand (vandaar de naam). Onderweg stopten we voor de laatste keer voor koffie, koekjes en foto’s en daarna reden we via het strand terug naar Noosa. We kwamen langs 15km strand waar je kunt kamperen, ook bij Inskip Peninsula. Het is werkelijk uniek op hoeveel plekjes je zo aan het strand kunt kamperen, geweldig! De dag eindigde rond half 6, het was een 11urige tour waarin we 320km hebben gereden waarvan 150km over strand, maar de tijd is voorbij gevlogen.
Het was een prachtige afsluiter van de tijd die we met de familie Kat hebben gehad. Morgenochtend nemen we afscheid, zij gaan richting Cairns in 12 dagen en wij gaan de auto schrobben om hem vanaf maandag in Brisbane te verkopen. Nu moeten we de gezellige avondjes, Irene’s moeilijke insectenmomenten en kookkunsten (inclusief vlees en koud bier ;)) weer missen.
Weetjes over Fraser:
– Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en heeft 42 zoet water meren.
– Fraser Island is vernoemd naar Kapitein Fraser en zijn vrouw Eliza, die hier ooit schipbreuk hebben geleden. Het heet eigenlijk Great Sandy Island, zo is het genoemd door Kapitein Cook maar de kans is groot dat ze de naam gaan veranderen naar een Aborginal naam uit een Dreamtime Story.
– De Dingo’s die hier leven worden nauwlettend in te gaten gehouden met oortags en regelmatig afgeschoten als ze te dicht bij mensen komen, omdat ze ooit een jongetje hebben vermoord.
Quote van de dag van Paul: “De kledingstijl van veel Australiërs doet me denken aan de Flintstones, met blote voeten en vale hemdjes, ze missen alleen nog een bot om hun nek.”
Hoi lieve familie,
Bij de laatste foto denk je bijna het is daar niet leuk.
Als je naar de gezichten van de mannen kijkt.
Dick,irene,en tim jullie verder een goede reis .
En paul en josje jullie natuurlijk ook een goede reis en nog veel plezier voor de komende maanden.
groetjes van ons allen uit purmerend
Hoi luitjes,
Irene dat jurkje van josje komt dat je ook niet bekend voor,
Dat heb ik ooit gemaakt voor ons alleen was dat wat langer van lengte.
Heb je ook nog je kreet gebruikt tijdens het zien van die spin als oeaaaaaa.
Groetjes alsnog van ons allen