Samen begonnen we aan echt de laatste dag, Ulke sliep nog en de kindjes waren enorm vrolijk. Sanne was aan het zingen met een bos bloemen in haar handen: “I’m getting married with Pauuuul”. Daarna werden het toch nog wel even boefjes dus dat was goed voor Paul om even mee te maken. We brachten samen eerst de jongsten naar het kinderdagverblijf waar een vrouw me complimenteerde met mijn adorable kids, haha! Ze denken hier vaker dat het mijn kinderen zijn, had gekund, dan was ik 16 geweest toen ik Sanne kreeg.
In de auto terug hebben we ons eigen kerstgevoel gecreëerd door Mariah Carey op te zetten. We brachten Sanne naar school en pakten de laatste spullen in het busje. We mochten van Albert onze tank volgooien op zijn kosten dus dat was erg lief, alleen jammer dat de pas geweigerd werd. Dus in plaats daarvan heeft hij ons getrakteerd op koffie en gebak in Hobart. Het is een raar idee dat ik die kids nu misschien wel nooit meer zal zien terwijl we zoveel uren samen hebben doorgebracht. Ben erg benieuwd hoe ze over 10 jaar zijn!
Rond 11uur begonnen we aan onze trip naar het noorden via het westen. We namen op advies van Albert een prachtige weg door de bergen (Lyell Highway) via Hamilton over Lake King en Queenstown waar ze koper winnen. Van Queenstown namen we de weg west om te slapen aan het strand van Strahan. We kampeerden op een schitterend plekje aan het strand en met uitzicht op de sunset in zee. Die sunset heb ik niet meer meegemaakt want ik was zo verschrikkelijk moe dat ik na ons opgewarmde Indiase prakje (uit de diepvries) naar bed ging. Om 18.15 sliep ik en toen Paul me wakker maakte voor de sunset was ik zo moe dat het me niet kon boeien, zelfs al hoefde ik mijn bed niet eens uit. Ik heb de klok ruim rond geslapen want om 07.00 werd ik pas wakker. Paul heeft ondertussen op bed op zijn telefoon film liggen kijken en heeft vanuit bed de mooie sunset kunnen zien.
Leave a Reply